HTTP Headers چیست؟

در قسمت های قبلی دوره ASP.NET CORE 8 در خصوص پروتکل HTTP و HTTPS و همچنین Status Code و Http Method صحبت کردیم. و در این آموزش قصد آشنایی با HTTP Headers را در پروتکل HTTP داریم.

هر Request یا Response در پروتکل HTTP یک فیلد HTTP Header دارد، که اطلاعات و متادیتای اضافی در مورد Request یا Response را برای ما منتقل می‌کند. HTTP Header یا هدرهای http به مشتری و سرور اجازه میدهند تا اطلاعات اضافه شده به صورت Request یا Response در http منتقل شوند.

انواع HTTP Headers ها

HTTP Header ها بر اساس محتوای خود تقسیم بندی میشوند.در این بخش به معرفی ی میپردازیم.

• هدرهای عمومی – General headers : هم برای Request و هم Response مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• هدرهای درخواستی – Request headers :حاوی اطلاعات بیشتری در مورد منبع Request های مشتری‌ها هستند.
• هدرهای پاسخ دهنده – Response headers : اطلاعات بیشتری در مورد Response دارند، مثل مکان یا سرور ارائه دهنده آن.
• هدرهای اطلاعاتی – Entity headers : حاوی اطلاعاتی درباره متن منبع هستند، مثل طول محتوای یا MIME type.

هدرهای عمومی – General headers

هم برای Request و هم Response مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما هیچ ارتباطی با داده های منتقل شده در متن ندارند.

Status 200 OK
VersionHTTP /1.1
Transferred 17.03 kB (114.70 kB size)
Referrer Policy strict-origin-when-cross-origin
Request Priority Highest
DNS Resolution System

• فیلد Status : یک عدد است. که ما با استفاده از این عدد متوجه می‌شویم که عملیات ما موفقیت آمیز بوده یا خیر و یا دارای چه وضعیتی می‌باشد
• فیلد VersionHTTP : ورژن HTTP را مشخص میکند.

هدرهای درخواستی – Request headers

حاوی اطلاعات بیشتری در مورد منبع Request های مشتری‌ها هستند.

Accept : text/html,application/xhtml+xml,application/xml;
Accept-Encoding : gzip, deflate
Accept-Language : en-US,en;q=0.5
Connection : keep-alive
Cookie : _ga=GA1.2.104220838
Host : tehranit.net
Referer : http://tehranit.net/
Upgrade-Insecure-Requests : 1
User-Agent : Mozilla/5.0 (Windows NT 10.0; Win64; x64; rv:124.0) Gecko/20100101 Firefox/124.0

• فیلد Accept : انواع داده های قابل ارسال به سرور را مشخص میکند.
• فیلد Accept-Encoding : الگوریتم کد گذاری را مشخص میکند.
• فیلد Accept-Language : برای سایت های چند زبانه خیلی کاربردی میباشد. و به سرور نوع زبان کلاینت را اطلاع میدهد.
• فیلد Connection : کنترل میکند که آیا اتصال شبکه بعد از پایان ارتباط فعلی باز باشد یا خیر.
• فیلد Cookie : حاوی کوکی های ذخیره شده ای است که قبلاً توسط سرور با هدر Set-Cookie ارسال شده است.
• فیلد Host : نام دامنه و پورت TCP را که سرور به آن گوش می دهد را مشخص می کند.
• فیلد Referer : آدرس صفحه وب قبلی را نمایش میدهد. یعنی مشخص میکند، از چه صفحه و یا لینکی به این صفحه آمده ایم.
• فیلد User-Agent : نام مرورگر، ورژن مرورگر، نام سیستم عامل و .. را مشخص میکند و به سرور ارسال میکند.

هدرهای پاسخ دهنده – Response headers

اطلاعات بیشتری در مورد Response دارند، مثل مکان یا سرور ارائه دهنده آن.

Cache-Control : no-store, no-cache, must-revalidate
Cache-Control : max-age=600, private, must-revalidate
Connection : keep-alive
Content-Encoding : gzip
Content-Length : 16512
Content-Type : text/html; charset=UTF-8
Date : Sat, 23 Mar 2024 11:47:59 GMT
Expires : Thu, 19 Nov 1981 08:52:00 GMT
Link : <http://tehranit.net/wp-json/>;
Pragma : no-cache
Server : nginx
Vary : Accept-Encoding,User-Agent

• فیلد Content-Encoding : نوع الگوریتم فشرده سازی.
• فیلد Content-Length : سایز منبع را به صورت یک عدد اعشاری با واحد بایت مشخص میکند.
• فیلد Content-Type : فرمت منبع را نشان می دهد.
• فیلد Date : تاریخ و زمانی ارسال پیام.
• فیلد Expires : حاوی تاریخ و زمانی است که پیام باطل میشود.
• فیلد Pragma : معمولاً برای سازگاری معکوس با حافظه پنهان HTTP/1.0 که در آن Cache-Control هنوز وجود نداره، استفاده میشود.
• فیلد Server : حاوی اطلاعاتی در مورد نرم افزار مورد استفاده توسط سرور میباشد.

HTTP Header چگونه کار می‌کند؟

هدرهای HTTP به عنوان بخشی از پروتکل HTTP عمل می‌کنند و در هر Request و Response ای که بین مرورگر – کلاینت و سرور رد و بدل می‌شود، حضور دارند. هدرها اطلاعاتی را در مورد Request یا Response، مانند نوع محتوا، زبان، رمزگذاری و دیگر جزئیات فنی ارائه می‌دهند. این اطلاعات به سرور کمک می‌کنند تا درک بهتری از نیازهای کلاینت داشته باشد و پاسخ مناسبی ارسال کند. به همین ترتیب، کلاینت می‌تواند از اطلاعات هدر Response برای تنظیم نحوه نمایش یا پردازش داده‌ها استفاده کند.

برای مثال، وقتی شما یک صفحه وب را باز می‌کنید، مرورگر شما یک درخواست HTTP به سرور می‌فرستد که شامل هدرهایی مانند Accept برای تعیین نوع محتوایی که مرورگر می‌تواند نمایش دهد، و User-Agent که نوع مرورگر و سیستم عامل شما را مشخص می‌کند. سرور پس از دریافت این درخواست، یک پاسخ HTTP با هدرهای خود مانند Content-Type برای تعیین نوع محتوای ارسالی و Set-Cookie برای تنظیم کوکی‌ها ارسال می‌کند.

هدرهای HTTP به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: هدرهای که مربوط به اتصال هستند (مانند Keep-Alive و Connection) و هدرهایی که اطلاعات مربوط به داده‌های درخواست یا پاسخ را حمل می‌کنند. هدرهای اتصال معمولاً توسط پروکسی‌ها و سرورهای میانی مدیریت می‌شوند، در حالی که هدرهای داده‌ای مستقیماً توسط کلاینت و سرور نهایی استفاده می‌شوند.

دانلود فایل پاورپوینت